சத்யானந்தன்

150 வயது மரத்தைச் சுற்றி வீட்டைக் கட்டியிருக்கும் குடும்பம்

ஜபல்பூர் குடும்பம் 150 வயது மரத்தை வெட்டி அந்த இடத்தில் வீட்டைக் கட்டாமல், அதைச் சுற்றியே வீட்டைக் கட்டி இருக்கிறார்கள். வெளியே 46 டிகிரி வெப்பம் தகித்தாலும் உள்ளே 36 டிகிரி வெப்பமே உணர்ப்படுகிறது என்று ஹிந்து நாளிதழின் காணொளியில் பகிர்கிறார்கள். இயற்கையை ஒட்டி வாழும் பாங்கு பாராட்டுக்குரியது.
காணொளிக்கான இணைப்பு ———————————— இது.

மியோவாக்கி என்னும் ஜப்பானிய முறையைப் பின்பற்றித் தமிழகத்திலும் குப்பைகளை உரமாக்கி வேகமாய் மரக்கன்றுகளை வளர்க்கிறார்கள் என்னும் செய்தி உவப்பளிப்பது. விகடன் செய்திக்கான இணைப்பு ————– இது.

தடம் இதழில் தி பரமேசுவரி கவிதை

‘ஜேகேவின் நட்சத்திரக் கண்களும் சில மலையுச்சங்களும்’ என்ற பொதுத் தலைப்பின் கீழ் தி பரமேசுவரி இரண்டு கவிதைகளை மே 2019 தடம் இதழில் எழுதி இருக்கிறார். அவற்றுள் ஒன்றை மட்டும் விமர்சிக்கிறேன். ஒரு குழந்தை வரையும் சித்திரம் ஒரு படிமமாக விரிகிறது. அது குழந்தைப் பருவத்தில் ஒரு பெண் காணும் கனவுகள், அவள் வளர்ந்து பெண்ணாகும் போது எவ்வாறு மலையேற்றத்திலிருந்து, கனவில் மலையின் உச்சியை எட்டியதில் இருந்து, திடீரெனக் கீழே விழுவதற்கு ஒப்பாக இருக்கின்றது என்பதை மிகவும் காத்திரமான கவித்துவத்துடன் வெளிப்படுத்துகிறது.

குழந்தை வெற்றுத்தாளை வைத்து வரைய வரைய கவிஞர் அதனுள் செல்கிறார். வீட்டை வரைகிறாள். அதற்குள் சென்றமர்கிறார். அதைச் சுற்றியும் குளம் வரைகிறாள். இவர் அதில் நீந்துகிறார். மலை ஒன்றை வரைகிறாள். இவரும் அதில் உற்சாகமாக ஏறி உச்சியை அடைந்து விடுகிறார். குறுகுறுப்பான குழந்தை மலையின் அடிப்பக்கத்தை அழிக்கத் தொடங்கி விடுகிறாள். மலையின் எந்தப் பக்கத்தில் இருந்து நான் குதிக்கட்டும் என்னும் வரியுடன் கவிதை முடிகிறது.

குழந்தைத்தனமாக ஓவியம் வரையத் துவங்கிய பின் ஏன் இப்படி அடிப்பக்கத்தில் இருந்து அழிக்க வேண்டும்? ‘அவளோரக் கண்களின் குறுகுறுப்பை குறுநகையின் மர்மத்தை அறியாது பாடலொன்றை முணுமுணுத்தபடி உச்சியை அடைந்தேன்’ என்னும் இந்த வரி கவிதையின் மிக முக்கியமானது. ஓவியரின் பலம் மற்றும் பலவீனத்தை நாம் இங்கே காண்கிறோம். பலம் ஒரு ஓவியத் தடத்தை மிக உற்சாகமாக வரைந்துவிட இயல்வது. ஒரு திசையை அந்தக் கவிஞருக்குக் காட்டும் அக்கறையும் அதற்கான திறமையும். ஆனால் பலவீனமோ அந்தப் பயணத்தை அல்லது சாகச முயற்சியை முறியடுத்து தலை குப்புற விழச்செய்வது. பெற்றோர் மற்றும் சமூகமே அந்த ஓவியர் என்பது நுட்பமாக வெளிப்படுவது. நல்ல வீச்சும் கற்பனையும் கவித்துமும் வெளிப்படும் கவிதை. பாராட்டுகள்.

காலச்சுவடு மே2019 இதழில் ரோமிலா தாப்பருடன் நேர்காணல்

மூத்த வரலாற்றறிஞர் மற்றும் ஆராய்ச்சியாளர் ரொமிலா தாப்பர் புது டெல்லி ஜவஹர்லால் நேருப் பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர். மருதன் மிக விரிவான ஒரு நேர்காணலைச் செய்திருக்கிறார். ஊடகங்களில் மற்றும் வலதுசாரிகளின் பதிவுகளில் அவரை இடதுசாரி அறிவுஜீவி என முத்திரை குத்துவதுண்டு. ஆனால் அவர் பதில் ஒரு இஸத்தின் அடிப்படையான கண்ணோட்டம் அல்லது பார்வை மூலம் வரலாற்றின் நுட்பத்தையும் ஆழத்தையும் சென்று அடைதல் இயலாத ஒன்று என்பதே. அதே சமயம் வரலாற்றின் பொருளாதர பரிமாணத்தை மார்ஸ்ஸியம் வைத்து ஆய்வு செய்ய இயலும். ஆரிய-திராவிட சர்ச்சை குறித்த அவரது அணுகுமுறையையே நான் மிகவும் வியப்பாகக் காண்கிறேன். அவர் எந்த முடிவையும் நாம் எட்டவே இயலாது என்றே கருதுகிறார். ஏனெனில் நாம் ஆயிரம் அல்லது பல்லாயிரம் ஆண்டுகளான வரலாற்றில் பின்னோக்கிச் செல்லும் போது யூகமே அதிகம் செய்ய இயலுமே ஒழிய நிறுவ இயலாது. கடந்த காலத்தைப் பற்றிய நல்ல தெளிவை அளிபதே வரலாறு எனத் தமது நேர்காணலை நிறைவு செய்கிறார்.

மருதன் கேள்விகள் பற்றியும் குறிப்பிட வேண்டும். அவை நாம் தாப்பர் அவர்களின் திசை மற்றும் வரலாற்றியல் பற்றித் தெரிந்து கொள்ள வேண்டிய ஆக முக்கியமான விஷயங்கள் இரண்டையும் அவர் பதிலாகத் தரும் படி அமைந்திருந்தன. என் கருத்தில் முழு நேர்காணலையும் அவசியம் படிக்க வேண்டும். மிக மிக விரிவானது. தெளிவானது. நடு நிலையானது. கல்வி கல்வியாளர் கையிலிருந்து அரசியல்வாதி கைக்குப் போனதை மிகவும் வருத்தத்துடன் குறிப்பிடுகிறார். சமூகத்தின் மீது மிகுந்த அக்கறையுள்ள அறிஞர் மற்றும் சிந்தனையாளர் தாப்பர்.

(image courtesy:indiafacts.org)

அஞ்சலி- தோப்பில் முகம்மது மீரான்

சாகித்ய அகாதமி விருது பெற்ற எழுத்தாளர் தோப்பில் முகம்மது மீரான் அவரது மரணம் மிகவும் வருத்தமளிப்பது. அவர் தேர்ந்தெடுத்த மலையாளக் கதைகளை தமிழில் மொழிபெயர்த்த போது அந்தத் தேர்வையும் மொழிபெயர்ப்பையும் மிகவும் ரசித்தேன். அவரது அசல் புனைவுகளை வாசிக்க வாய்ப்பு அமையவில்லை. அவருக்கு என் அஞ்சலி.

கடந்த 28 வருடங்களாக 32 மாவடங்களிலும் ஒரு லட்சம் மரங்களுக்கு மேல் நட்ட யோகநாதன் பற்றிய காணொளி. மிகவும் பாராட்ட வேண்டிய சாதனை.