சத்யானந்தன்

கேசவ் வெங்கடேஷ் பறவைகள் ஏன் முக்கியம் என்று நனை வாட்ஸ் அப் குழுவில் இட்டிருக்கும் பதிவு கீழே. அவருக்கும் நனை நண்பர்களுக்கும் நன்றி. 

பறவைகள் ஏன் முக்கியம்?
பறவைகளை ஏன் பாதுகாக்க வேண்டும்?

1, பறவைகள் மகரந்த சேர்க்கை செய்து தாவரங்கள் பெருகச் செய்கின்றன.

2,பயிர்களை அரித்து நாசம் செய்யும் பூச்சிகளை தின்று பயிர்களைக் காக்கின்றன.

3, விதைகளை உண்டு எச்சத்தின் வழியே வறண்ட நிலங்களிலும் மரங்களை மலர்த்து கின்றன.

4,வேட்டையாடும் பறவைகளால் சிற்றுயிர்களின் பெருக்கம் கட்டுக்குள் இருக்கின்றன.

5, இறந்ததை உண்ணும் பறவைகளால் இயற்கை தூய்மை செய்யப்பட்டு தொற்றுக்கள் வராமல் தடுக்கப்படுகின்றன.

இதன் பொருட்டு நாம் பறவைகளைப் பாதுகாக்க வேண்டும்!

நாகணவாய் (மைனா) இல்லாது போனால் வெட்டுக்கிளிகள் பெருகும்.

ஆந்தைகள் அழிந்தால் எலிகளுக்கு கொண்டாட்டம்.

கருச்சாண் குருவி காணாமல் போனால் பூச்சிகளின் ஆட்சி தொடங்கிவிடும் .

பறவைகளை,
ரத்தத்தின் ரத்தமாய், உடன் பிறப்பாய், தோழமையாய் பாவித்து தான் பாரதி “காக்கை குருவி எங்கள் சாதி ” என்று பாடியிருப்பார் போலும்…

மனிதர்கள்,
கிளிப்பேச்சு கேட்கவும்
குயிலிசையில் கிறங்கவும்

மயிலசைவில் மயக்கவும் இயற்கை பறவைகளைப் படைக்கவில்லை!

பறவைகளுக்கும், தாவரங்களுக்குமிடையே ஓர் நுட்பமான உணவுச்சங்கிலி ஊடாடுவதை உணர்வதும், உணர்த்துவதுமே “சூழலியல் “

பறவைகள் உண்டு எச்சத்தின் வழியே வெளியேறும் விதைகள்தாம் முளைக்கும். பறவைகள் அழிந்தால் தாவரங்களும் அழியும்!

மனிதர்களால் மரங்களை நட்டு வளர்க்க முடியும்!

மகரந்த சேர்க்கை செய்ய முடியாது..!

பூஞ்சை, புல், பூண்டு, செடி, மரம் என்று தாவரத்தொகுதியின் வளர்ச்சிக்கு பங்களிப்பவை பறவைகள்.

“மனிதர்கள் இல்லாத உலகில் பறவைகள் வாழ்ந்து விடும். பறவைகள் இல்லாத உலகில் மனிதர்களால் வாழ முடியாது ” என்று ஐம்பது வருட ஆய்விற்குப் பிறகு நமக்கு அறிவுறுத்தினார் ” சாலிம் அலி “

பசுமையைப் போல பறவைகளையும் பரவச் செய்வோம்!

குளிரூட்டப் பட்ட அறைகளை விடவும் … தென்றல் உலாவும் தெருக்களை நமது குழந்தைகளுக்கு விட்டு வைப்போம்!

(image courtesy: shutterstock.com)

சமகாலம், சரித்திர காலம் மற்றும் வருங்காலம் ஆகிய மூன்றும் செறிவுடன் பின்னி நம் சமூகத்தின் அரசு சார்ந்த பிம்பத்தை கலையாய் வடித்துள்ள நாவல் ’புது பஸ்டாண்ட்’. இது அமேசானில் வெளிவந்து விட்டது. அதற்கான இணைப்பு —————இது.

சென்னை புத்தகக் கண்காட்சியில் ஸ்டான் எண்கள் 376 & 377 ஜீரோ டிகிரி பதிப்பகத்தாரிடம் நேரிலும் வாங்கலாம். வாசகர்களின் ஆதரவு எனக்கு ஊக்கமளிக்கும் . நன்றி.

போடி மாலன் நினைவு சிறுகதைப் போட்டி முடிவுகள் – 2019

தமிழ்நாடு முற்போக்கு கலை இலக்கிய மேடை விருதுகள் 2019 விழா 29.12.2019 தேனீயில் நடைபெற்றது. அதன் நிறுவனர் விசாகன், பொதுச்  செயலாளர் அம்பிகா மற்றும் தலைவர் ரகு ஆகியோர் இதை ஏற்பாடு செய்திருந்தார்கள். அவர்களுக்கு என் நன்றி. பேசிய அனைவரின் குரலும் குடியுரிமை சட்டத்துக்குக் கடும் கண்டனத்தை எதிரொலித்தது. ஜன நாயகத்தைத் தவறாகப் பயன்படுத்தி என்ன வேண்டுமானாலும் செய்யலாம் என்னும் நிலை ஒரு நாள் மாறும் என்னும் நம்பிக்கையை அவர்களின் எழுச்சி வெளிப்படுத்தியது. நான் தீவிரமாக செயற்படுவது இலக்கியப் படைப்பாக்கத்தில் மட்டுமே. களத்தில் உள்ளோருக்கு நான்  ஆதரவு தெரிவிப்பதை தனியாகவும் பதிவுகளிலும் செய்து வருகிறேன். ஆனால் என் கவலை ஒன்று இருக்கிறது. இலக்கியவாதிக்குத் தன் கொள்கை சார்புக்கு உரிமை உண்டு. மறுபக்கம் புனைவு என்பது கொள்கையின் எதிரொலியாகக் குறுகி விட முடியாதது. அப்படிக் குறுகினால் அது பிரச்சாரமாகவே  நின்று விடும். கலை தனது நுட்பமான தொனியில் வெளிப்படுத்தும் அதிர்வு காலத்தை வென்று நிற்கும். ஆனால் அது ஒரு குறிப்பிட்ட நடப்பின் பிரதிபலிப்பாக இருக்காமல் சுதந்திர சிந்தனையின் நீர்க்காத நெருப்பாய் என்றும் கனன்ற படி இருக்கும்.

விருதுகள் பற்றி எனக்குக் கடுமையான விமர்சனங்கள் உண்டு. அதனாலேயே கடந்த இருபது ஆண்டுகளாக நான் விருதுகளை விட்டு விலகியே இருந்தேன். ஓரு முறை பணிவுடன் மறுக்கவும் செய்தேன். விருதுகள் ஒரு படைப்பாளி அல்லது அவரது படைப்புக்களுக்கு தர உத்திரவாதச் சான்றிதழ்கள் ஆகா. அப்படி ஒரு சான்றிதழ் தேவைப் படாமல் நிமிர்ந்து நிற்கும் அசலான ஒரு பிரதி.

சமீப காலமாக எனக்குள் ஒரு மனமாற்றம் ஏற்பட்டுள்ளது. முன்னெல்லாம் இலக்கிய அமர்வுகள், விவாதக் கூட்டங்கள் நிஜவெளியில் நிகழ்ந்தன. இப்போது அவை மின்னணு வெளி அதாவது சமூக ஊடகங்கள் வழி நிகழ்கின்றன. இன்று ஒரு அமைப்பு தரும் விருது ஒரு கூடுதல் மற்றும் கௌரவிப்பு மையமானவை. கிட்டத்தட்ட ஒரு அறிவார்ந்த ‘பார்ட்டி’ அளவே. ஆனால் அவையேனும் நிகழட்டுமே. விருதுக்குழுவாவது வாசிக்கட்டுமே. ஒரு நூலை மேலெடுக்க இது மற்றுமொரு கதவு. ஒரு கௌரவத்தை நான் நிராகரிக்காது பங்கு பெறும்போது ஒரு அறிவார்ந்த சமூக உறவை நானும் மேலெடுக்கிறேன்.

பிரதிகள் பற்றிய விமர்சனம் மற்றும் விவாதம் மற்றும் மதிப்புரைகள் மட்டுமே இந்த விழாக்களின் இலக்கியச் செறிவை உறுதி செய்யும். இல்லை இவை சிந்தனையாளர்களின் ‘பார்ட்டி’ போல நின்று விடும்.

2016க்குப் பின் அச்சு ஊடகத்தில் எழுதத் துவங்கினேன். 2019லிருந்து எந்த அளவு இயலுமோ இலக்கியக் கூட்டங்களி கலந்து கொள்கிறேன். மதுரையில் ஒரு நாள் யுவன் படைப்புகள் பற்றிய கருத்தரங்கில் கலந்து கொண்டதும், நேற்று தேனீ விழாவில் கலந்து கொண்டதும் தோழமை உணர்விலேயே.

சாதனம் என்னும் என்னுடைய சிறுகதை பதாகை இணைய தளத்தில் வெளியாகி உள்ளது. அவர்களுக்கு என் நன்றி. கதைக்கான இணைப்பு ————- இது.